Skip to main content

ඉස්සීම..

හරියටම වෙලාව රෑ 12 ට විතර ඇති. පෝය කිට්ටු හින්දා හද පිරෙන්න පායලා. o/l වලට පඩම් කර කර හිට්යේ එකපාර කාමරේ අදුරු වුනා. හෙමින් හිමින් අඩිය තිය තිය කිට්ටු කලේ අපේ නිදන කමරේ දිහාට.
ලගම ඇද......
නිදගෙන හිටියේ දඩයක්කාරයා. (ඇත්ත නම කියන්න බෑ) .. හතර දෙනෙක් ඇදේ මුලු හතරට කිට්ටු කලා. හෙමින් හෙමින් ඇද ඉස්සෙන්න පටන් ගත්තා..
එකපාර දඩයක්කාරයා හා..... ගාලා අනික් පැත්ත හැරුනා.....
බයවුනු තරමක්..... තව ටිකෙන් ඇද බිම......
යන්තම් ඇද උස්සගෙන එලියට එන්න පටන් ගත්තා. මීටර 2ක් ගියේ නෑ....
එකපාර දඩයක්කාරයාගේ ඔලුව ඉස්සුනා.. කොන් හතරෙන් එකපාර උඩ ගිය ඇද දඩා ගාලා බිම.....
මට යන එන ම නෑ. පැත්තක දඩයක්කාරයා හෝදන්න දාලා තිබුනු තුවාය පත්තක එල්ලලා තිබුනා.. මම බයටම ඒ පත්තට ඇදුනා.
"උඹ මොකද..?"
එකපාරට තුවය අතට ගත්ත මම මූණ පිහිදාන ගමන්
" මූන හෝදන්න ගියා මම මේ උඹේ තුවයෙන් මූන ටිකක් පිහිදාගන්න අවෙ..."
ඒක තුවායක් නෙමෙයි කුනුගොඩක්.....
ගද ඉවසන්න බෑ..
මොනා කියලා කරන්නද... ?
එතකොටම කවුද මගේ කකුලෙන් ඇල්ලුවා..
මලා......
භාෂි.... ඌ දඩයක්කාරයාගේ ඇද යට...
මම එහෙමම එහ පැත්තෙ ඇදේ වඩිවුනා...
දඩයක්කාරයා එක පාර ඇද යටට එබුනා. ඌට තාම නිදිමතේ....
" තෝ මොකද කරන්නේ.."
ඒ දඩයක්කාරයා....
"ඒක තම බo මත් මේ බලුවේ කවුද එකෙක් මගෙ ඇද උඩින් තව ඇදක් තියලනේ..."
භාෂි එහෙම කියනකොට මම එලියට දුවලා හිරකරගෙන හිටපු හිනාව එලියට දාගත්තා..

Comments

හහ් හහ් හා. . . එල මචං එල. . "මගෙ ඇඳ උඩින් තවත් ඇඳක් තියලා". . .
malee_msg said…
hik hik ඒක නම් ශෝක් බයිට් එක
Bo said…
කාලෙකින් හිනා යන යමක් කියවන්න ලැබුනා, ඇත්තටම හාස්‍යජනකයි. ස්තූතියි දිගටම ලියන්න
සු said…
හිනාවෙන්න මතක් වුණේ මේක දැක්කහමයි.. දිගටම ලියන්න .. දිගටම.. දිගටම..
බොහොම ස්තුතියි... ඔහොම කියනකොට ඉතිං නොලියා කොහොමද...?
Supun Sudaraka said…
:D මරු වැඩ නෙව කරන්නේ :D
මේක හොස්ටල් එකේ අත්හදා බලන්නයි කියලා යාළු‍වෝ සැට් එකටත් කියන්න ඕනේ! :D

බිපෙසි.

ඔන්න මේ බ්ලොග් එකට මගෙන් ලැබුණු පළවෙනි ප්‍රතිචාරය!
ඔන්න දිගටම ලියන්න ඕනේ... ;)
සිංහල බ්ලොග් අවකාශයට සාදරයෙන් පිළිගනු ලබනවා...
අඩෝ උඹේ බ්ලොග් එක මං දැනං හිටියේ නෑ බං... දැං දිගටම කියවනවා මුල ඉඳං... නිසඳැස් කියවන්න බෑ... ඔලුව කූල් මදි ඊයෙ රෑ වට්ටියගෙ තාත්තගේ හත්දොහේ බණට ගොහින් නිදි වරාපු නිසා... එල බන් මට මාර සන්තෝසයි මේ කතාව දැකලා...

වැඩිපුර බලපු..

ජීවිතය නම් වේදනාව

ලිපගිනි මෙලවෙන තෙක් දිය      සැලියේ සැපයක් නම් කකුළුවා දිය         කෙලියේ අවදිව පෙරයම තෙක් දිවි             මළුවේ සේපාලික මල අඳුරෙම                නැසුනේ අව්වට වැස්සට හුරු               මිනිසුන්ගේ දහඩිය ඇයි කන්තෝරුවෙ         නැසුනේ කරමත ඇවිලෙන මරගිනි              අතරේ පොලවට නුසුලන තව බර          වැටුනේ සිල්වත දිදුලන වැලිතල                 අතරේ පඬුපැහැ කිරි කලයට මුසු         කෙරුනේ ගිනි අවි බිඳ යදමින් සිර                 ඇතුලේ ඇවිලුන ගිනිදැල් කඳුලින්              නිමුනේ

දේශද්‍රෝහියා...

මගේ ගෙදර ගේට්ටුවේ ජාතික කොඩියක් නැත... එම නිසා මම දේශද්‍රෝහියෙකි .. මගේ ගෙදර මිදුලේ රතිඤ්ඤා පිපිරුනේ නැත... එම නිසා මම දේශද්‍රෝහියෙකි ... දේශප්‍රේමීන්ගේ පෙළපාලියට මා සහභාගී වූයේ නැත... එම නිසා මම දේශද්‍රෝහියෙකි .. ප්‍රභාකරන්ගේ මල කිරිබත මට කෑමට නොහැක.. එම නිසා මම දේශද්‍රෝහියෙකි ... බාගයක් ගසා දේශාභිමානී ගීත කීමට මට බැරිවිය... එම නිසා මම දේශද්‍රෝහියෙකි ... පිටස්තරයා නිවැරදිය මේ ගොං පාට් හමුවේ හෙට ප්‍රභාකරන් නැවත උපදිනු ඇත සිදුවිය යුත්තේ මෙයද? මා දේශද්‍රෝහියෙකි..

උක්කුං පටි බෝල බැලන්ස්.. පුක් පේපර්.. පුක් පේපර්...

“මහත්තයා අර ජිනේ මැරිලා“  හමීඩ් මුදලාලි රෙදි මනින ගමන් එහෙම කිව්වෙ මද සිනාවක් එක්කමයි “ මොනවා...! වෙන්න බෑ “  මම එහෙම කිව්වෙ සමහරවිට ජිනේ මැරෙන්නේ නැති එකෙක් කියලා මගේ ඔළුවේ කොනක තිබුන නිසා වෙන්න ඇති “ මිනිහා ඉන්න තැනක් වත් දන්නවාද? “ මම එහෙම ඇහුවේ පව් සමාකරගන්න ගිහින් මූණවත් පෙන්නලා එන්න කියලා හිතාගෙන. ඒත් මාව දන්නේ ජිනේ විතරනේ.. “ ජිනේ “ තාත්තා හැමසතියෙම විකුණන්න ගෙනියන දොර රෙදි යාර 30 ගන්න කොලඹට එනකොට මමත් පස්සෙන් එන්නේ කොලඹ බලන්න. ඒත් අනික් එවුන් කොලඹ ඇවිල්ලා ග්‍රහලෝකාගාරේ, කටුගේ බලලා යනකොට මට බලන්න වුනේ බසාර් එකේ රෙදිකඩ ටිකයි තුන්වෙනි හරස්වීදියේ එලවළු කඩ ටිකයි විතරයි..                 ජිනේ මම මුලින්ම දැක්කේ මම සාමාන්‍ය පෙල කරන කාලයේ වගේ මතකයි. අව්වට කළුවුන අඩි 6 විතර උස ජිනේව මම එදා දැක්කේ යෝධයෙක් වගේ. ජිනේගෙන් තාත්තාගේ කඩේ විකුණන්න බ්‍රෙසියර් දුසිම් දෙකක්, ලංකට් දුසිම් දෙකක් අරගෙන යන එක සිරිතක් වගේ වෙලා තිබුනේ. ලොකු ලොකු කඩවල ලොකු ලොකු නෝනලා මහත්තුරු බර ගනන් දීලා ගන්න ලොකු ලොකු බ්‍රෑන්ඩ් ජිනේ තුට්ටු දෙකට කරත්තේ තියාගෙන විකුණුවා...