දියත් කුලේ අපි

මැහැල්ලකි... අයැදීය අනේ මහතුනේ පිනට යමක්.. වැටේද..? ඉඳහිටවත් මුදලක් අතරැඳි බඳුනට... ජසිරි බෝමැඩට යන මල් දෝතක් පුරවා සුන්දර දේහමත වැජඹුන විතරාගය මුසුවූ දෑත් දිගුවූයේද...? ඈ වෙත කරුණාවෙන්... ශ්‍රද්ධාව උතුරා යන කාන්තිමත් දෙනෙත් බැලුවේද...? ඈ දෙස අනුකම්පාවෙන්... සනාතන දම් තෙපලූ  රත් පැහැ දෙතොල්.. විවරවීද ඈ හට මෘදුව... දැන දැනම එය අයැදීය ඈ... ‘අනේ මහතුනේ පිනට යමක්‘

දකුණු පැත්තේ උරහිසින් පහලට වැටුන මගේ සයිඩ් බෑගය කලවේ වැදීමෙන් තිබුන කරදරය මගහරවා ගැනීමට මම බෑගයේ පටිය මහපටැඟිල්ලෙන් ඔසවා නැවත උරහිසට දමාගතිමි. බස්ර‍ථයේ රියදුරු මම බලාපොරොත්තු වූවාට වඩා කලින් මාව ඇරලවා ඇත. "දමිත් ර‍ණවක" පොන්ටින් කට් එකක් එක්ක ලාවට කෘන්තක දත් දෙකක් පේන්න හිනාවෙලා ඉන්න මූ‍ණ පැත්තෙන් අවමංගලා‍ධාර සමිතියේ නිවන් සැ‍ප ලැබේවා යන වචන තුන කළුපාටින් ඇඳ තිබුනි. "මාත් එක්කම ලයිෂන් එක ගන්නකොට ගත්තු පොටෝ එක..." මම හිතේ තිබුන ‍ඡායාරූපය සමග බැනරයේ තිබුන ඡායාරූපය සංසන්දනය කර අදහස ස්‍ථිර කර ගතිමි.‍ "නෙළුව හන්දියේ ඉඳන් කිලෝමීටර එක හමාරක් විතර ආවම නන්ද ස්ටෝර්ස් කියලා කඩයක් ඇති අයියා එතන ඉස්සරහ පාරෙන් පල්ලෙහාට බහින්න." දමියා ගෙන් මම අසාගත යුතුව තිබූ මාර්ග සලකුණු මට නවෝදා නංගිගෙන් අසා ගැනීමට සිදුවී තිබුනි . මම ජීවිතේ පලවෙනි සිගරට් එක බිව්වේ දමියා සමගය. එදා දමියා කහිනු දැක සිනාසුනු මගේ සිගරට් එක නිවුනේ මම කබරයෙකු දැමීමත් සමගය. "තනියම සිගරට් බොන්න එපා බං බොන එකක් මාත් එක්ක බීපං සිගරට් බොන එකේ ඩයලොග් එක රසවිඳපන්. තනියම බිව්වත් තමන් එක්ක හරි කතා කර කර බ

හුස්මක් කටක් ගන්නට බැරුව හිරවුන.. පෙනහළු පිරෙන්න ඇද්ද නිකොටින් එක්ක ගිනි ඇවිලිලා දැවිල්ල ගත්තු ආමා‍ශය.. නිවෙන්න බීපු ගිනිවතුරෙන් මත්වෙලා ක‍ණ්නාඩියට මූණ හංගන්න වවාගත්තු රැවුලට පින්සිද්ද වෙන්න.. හෝදන්න හිතුන නැති කපු කමිසයත්.. පට්ට ගැහිච්ච ඩෙනිමක් ඇඳන් යන‍ මට අනුකම්පා කරපු... කාණු පල්ලේ ප්‍රේමය....!   තවමත් මම ජීවතුන් අතර....