Skip to main content

මකබාස්...



සුදු වෑන් දුටුවිට බල්ලන් බුරන්නේ එම වෑන් වල පෙර වැරදි බල්ලා විසින් අත්දැකපු නිසාය...
මකබාස්ලාට අපෙන් වැරදි සිදුවී ඇත..
මකබාස්ලාගේ පොරත්වය බිදදැමීමය...
මකබාස්ලා නිසා මකබාස්ගේ නියොජනයයද හැල්ලුවී යන්නේ මකබාස් වන්න්වුන්ගේ බොරු දියාරු ගොන් පාට් නිසා විය යුතුය...
යුත්ත නොවිය යුත්ත අපිද දනී...
එහෙත් මෝඩ තකතීරු කමට කලයුත්තක් නොමැත..
මකබාස් තකතීරුවෙකු වන්නේ අනුන්ගේ සටහනේ අකුරු නොගැලපීම් පෙන්නාදීමෙන් ඔහුට හිනා වෙන නිසා පමණක්ම නොවේ...
ඔහුගේ සටහනේද වැරදි ඇත එවා පෙන්නා දී නිකම් මකබාසයෙකු වීමට මට උවමනාවක් නැත... මෙවැනි මකාබාසයින්ට මුලින් රසවින්දනය උගන්වා පසුව බ්ලොග් ලිවීම වෙනම උගැන්විය යුතුය..
සටහනක් කියවනුයේ එහි ඇති රසවින්දනය හා එහි ඇති අදාලතාවය මතය...
සිරසේ වැඩ කරනුයේ මකබාසයා විනා අප නොවේ..
මොඩයන්හට පහදා දීමෙන් ඔහු යහමගට ගැනීම වැඩකට නැතිය... එම වැඩය මා නොකරනුයේ මකබාස්ව මකා හැදීමේ උවමනාවක් මට නැති බැවිනි..
වීදුරු ගෙවල්වල සිට අනුන්හට ගල් ගසන්නා මෝඩයෙක් වන්නා සේම තමා නිරුවතින් සිට ඇඳුම් ඇඳ සිටින්නන්ටද හිනා වෙන්නා මෝඩයෙකි...
මෙසේ මකබාස්ලා තවත් සිටිය හැක.. ඔවුන්ට මම මින්මතු කිසිවක් නොලියනු ඇත...මේ සටහනත් සමග මගේ සටහන් ටිකත් මකබාස්ගෙන් මහත් පැසසුම් ලබනු ඇත..කනගාටුව මෙවන් මකබාසයින් නිසා මගේ බ්ලොග් එකද විනාස වී යාමය.. එහෙත් මෙය ලිවිය යුතුව ඇත.
මකබාස් එහෙනම් නුඹට මගෙ අනුකම්පාව.

සපිරිස්ති...

Comments

Pahan said…
දැන් ඔන්න මකබාස්ට බැන්න කියල උ‍ඹේ මුලු බ්ලොග් එකම පීරා හොයා ගනී බනින්න ‍මොකක් හරි ගොන් පොයින්ට් එකක්. මෙතන ඇනෝනිමස් උඹට බැනල තව බ්ලොග් පොස්ට් එකකුත් දායි. අපරාදේ ලස්සනට තිබ්බ බ්ලොග් එක කොහෙවත් යන එවුන්ට බැනල කැතකරගන්නවා.
ම.ම.ගි said…
ඇත්ත මකබාස්ගෙ මානසික තත්වෙ ගැන හිතලා ඔහුට අනුකම්පා කරනවා හැරෙන්නෙ වෙන කලයුතු යමක් නැහැ. දිගින් දිගටම ඔහුව විවේචනය කි‍රීමෙන් සිඳුවන්නෙ අනවශ්‍ය ප්‍රචාරයක් ලැබී ඔහු බලාපොරොත්තුවන දේ ඉටුවීම.
කතාව හරි මම ආයි මුකුත් කියන්න ඕනි මේක පෙන්නලා දුන්නේ නැත්නම් තව අයත් ඔය වැඩේ පටන් ගන්නවා..... ඒකයි කිව්වේ... ස්තුතිය....

වැඩිපුර බලපු..

ජීවිතය නම් වේදනාව

ලිපගිනි මෙලවෙන තෙක් දිය      සැලියේ සැපයක් නම් කකුළුවා දිය         කෙලියේ අවදිව පෙරයම තෙක් දිවි             මළුවේ සේපාලික මල අඳුරෙම                නැසුනේ අව්වට වැස්සට හුරු               මිනිසුන්ගේ දහඩිය ඇයි කන්තෝරුවෙ         නැසුනේ කරමත ඇවිලෙන මරගිනි              අතරේ පොලවට නුසුලන තව බර          වැටුනේ සිල්වත දිදුලන වැලිතල                 අතරේ පඬුපැහැ කිරි කලයට මුසු         කෙරුනේ ගිනි අවි බිඳ යදමින් සිර                 ඇතුලේ ඇවිලුන ගිනිදැල් කඳුලින්              නිමුනේ

රති කෙලිය....

අන්තිම පෙළ යාබද අසුනේ.... රතී වීමට තැත් දරන ඈ ... අසුන යහන කොට.... ඔහු හා රගන විසූක දැක... අනෙක් පස විශාඛාවන් .... අසුනින් නැගිට ගිය සද.... ප්‍රජාපතී තොමෝ ... දුන් ඔවදන් අසා... සිනාසුනි දෙපලම..... අහෝ..... !

උක්කුං පටි බෝල බැලන්ස්.. පුක් පේපර්.. පුක් පේපර්...

“මහත්තයා අර ජිනේ මැරිලා“  හමීඩ් මුදලාලි රෙදි මනින ගමන් එහෙම කිව්වෙ මද සිනාවක් එක්කමයි “ මොනවා...! වෙන්න බෑ “  මම එහෙම කිව්වෙ සමහරවිට ජිනේ මැරෙන්නේ නැති එකෙක් කියලා මගේ ඔළුවේ කොනක තිබුන නිසා වෙන්න ඇති “ මිනිහා ඉන්න තැනක් වත් දන්නවාද? “ මම එහෙම ඇහුවේ පව් සමාකරගන්න ගිහින් මූණවත් පෙන්නලා එන්න කියලා හිතාගෙන. ඒත් මාව දන්නේ ජිනේ විතරනේ.. “ ජිනේ “ තාත්තා හැමසතියෙම විකුණන්න ගෙනියන දොර රෙදි යාර 30 ගන්න කොලඹට එනකොට මමත් පස්සෙන් එන්නේ කොලඹ බලන්න. ඒත් අනික් එවුන් කොලඹ ඇවිල්ලා ග්‍රහලෝකාගාරේ, කටුගේ බලලා යනකොට මට බලන්න වුනේ බසාර් එකේ රෙදිකඩ ටිකයි තුන්වෙනි හරස්වීදියේ එලවළු කඩ ටිකයි විතරයි..                 ජිනේ මම මුලින්ම දැක්කේ මම සාමාන්‍ය පෙල කරන කාලයේ වගේ මතකයි. අව්වට කළුවුන අඩි 6 විතර උස ජිනේව මම එදා දැක්කේ යෝධයෙක් වගේ. ජිනේගෙන් තාත්තාගේ කඩේ විකුණන්න බ්‍රෙසියර් දුසිම් දෙකක්, ලංකට් දුසිම් දෙකක් අරගෙන යන එක සිරිතක් වගේ වෙලා තිබුනේ. ලොකු ලොකු කඩවල ලොකු ලොකු නෝනලා මහත්තුරු බර ගනන් දීලා ගන්න ලොකු ලොකු බ්‍රෑන්ඩ් ජිනේ තුට්ටු දෙකට කරත්තේ තියාගෙන විකුණුවා...