ලිපගිනි මෙලවෙන තෙක් දිය සැලියේ සැපයක් නම් කකුළුවා දිය කෙලියේ අවදිව පෙරයම තෙක් දිවි මළුවේ සේපාලික මල අඳුරෙම නැසුනේ අව්වට වැස්සට හුරු මිනිසුන්ගේ දහඩිය ඇයි කන්තෝරුවෙ නැසුනේ කරමත ඇවිලෙන මරගිනි අතරේ පොලවට නුසුලන තව බර වැටුනේ සිල්වත දිදුලන වැලිතල අතරේ පඬුපැහැ කිරි කලයට මුසු කෙරුනේ ගිනි අවි බිඳ යදමින් සිර ඇතුලේ ඇවිලුන ගිනිදැල් කඳුලින් නිමුනේ
අහපු කියපු දැකපුවට පොඩි කැටයමක්.
Comments
දූවිලි බැඳුනු මේ බ්ලොග් එක තාමත් බුක්මාර්ක් කරගෙන
මම උඹ ලියනකම් බලා ඉන්නවා.
ජීවිතේ අතරමැද
තාමත් උඹෙ ලිපි වෙනුවෙන් ඉඩක්.
ආගන්තුකයා කෝ උඹ.
හැමදාම රෑට රීඩරේ තියෙන තියෙන
අනිත් බ්ලොග් එක්ක
මම නිදි වදිනකොට
උඹ ලියන්නැතුව කන පැලෙන්න බීලා නිදාගන්නවද?
ආගන්තුකයා...
දිස්නේ නැතිවෙන්න කලින්
මේ කමෙන්ට් එකත් අරන් පලයන්..
මම
බීට්ල්..
:D
http://www.youtube.com/watch?v=wqmhwXevvJU
මොකද ලියන්නේ නැත්තේ යකෝව්...?