Skip to main content

මාර්කෝ මම ඈන්..

මාර්කෝ උඹ කොහෙද? 
පිත්තල බොත්තම තාමත් ලඟ තියාගෙන 
මම උඹ එනකම් බලා ඉන්නවා. 
ජීවිතේ අතරමැද 
තාමත් උඹ වෙනුවෙන් හිඩැසක්. 
මාර්කෝ කෝ උඹ. 
හැමදාම රෑට
වෙන පංචස්කන්ධයක තියෙන 
උඹේ හිතත් එක්ක
මම නිදි වදිනකොට
උඹ මරීනා එනකම් බලා ඉන්නවාද? 
මාර්කෝ.. 
දිස්නේ නැතිවෙන්න කලින්
මේ පිත්තල බොත්තම අරන් පලයන්.. 

මම 
ඈන්.. 

Comments

Beetle said…
ආගන්තුකයා උඹ කොහෙද?
දූවිලි බැඳුනු මේ බ්ලොග් එක තාමත් බුක්මාර්ක් කරගෙන
මම උඹ ලියනකම් බලා ඉන්නවා.
ජීවිතේ අතරමැද
තාමත් උඹෙ ලිපි වෙනුවෙන් ඉඩක්.
ආගන්තුකයා කෝ උඹ.
හැමදාම රෑට රීඩරේ තියෙන තියෙන
අනිත් බ්ලොග් එක්ක
මම නිදි වදිනකොට
උඹ ලියන්නැතුව කන පැලෙන්න බීලා නිදාගන්නවද?
ආගන්තුකයා...
දිස්නේ නැතිවෙන්න කලින්
මේ කමෙන්ට් එකත් අරන් පලයන්..

මම
බීට්ල්..

:D
hare :-) said…
මේක කියවන එක පැත්තක තියලා මම මෙන්න මේක ඇහුවා...

http://www.youtube.com/watch?v=wqmhwXevvJU
අහ් කාලේකට පස්සේ..!
මොකද ලියන්නේ නැත්තේ යකෝව්...?

වැඩිපුර බලපු..

වැඩ කරන්නෙ නැති.

වැඩ කරන්නෙ නැති, හදන්න සල්ලිත් නැති, නැතිවුනොත් කම්ප්ලේන් යන,  කම්ප්ලේන් ගියොත් සල්ලි නැතිවෙන, සල්ලි නැතිවුනොත් හදන්න බැරිවෙන, මේ කාර් එකේ ඒසී එක. 

ජීවිතය නම් වේදනාව

ලිපගිනි මෙලවෙන තෙක් දිය      සැලියේ සැපයක් නම් කකුළුවා දිය         කෙලියේ අවදිව පෙරයම තෙක් දිවි             මළුවේ සේපාලික මල අඳුරෙම                නැසුනේ අව්වට වැස්සට හුරු               මිනිසුන්ගේ දහඩිය ඇයි කන්තෝරුවෙ         නැසුනේ කරමත ඇවිලෙන මරගිනි              අතරේ පොලවට නුසුලන තව බර          වැටුනේ සිල්වත දිදුලන වැලිතල                 අතරේ පඬුපැහැ කිරි කලයට මුසු         කෙරුනේ ගිනි අවි බිඳ යදමින් සිර                 ඇතුලේ ඇවිලුන ගිනිදැල් කඳුලින්              නිමුනේ

ප්‍රසන්න මධුර සුඛං

  තැබූ තැබූ තැන අවදිවු බර         අවි පිදූ පිදූ තැන පරවුන  මල්          පෙති        පිරූ පිරූ දස පෙරුමන් නැතිවුන ප්‍රසන්න මධුර සුඛං බුරා බුරා නැගෙනා ඒ බොදු         ගිනි වෙලා වෙලා දැවෙනා ඒ ගිනි     කෙලි  දිරූ දිරූ ඒ බෝසත් පිලිරුව වණ්ණෝ සුඛං බලං දෙසූ දෙසූ දම්සක් වී පැමි         ණිලි පිසූ පිසූ දන්සල් වී ඇව            ටිලි ගැලූ ගැලූ  දස සිල්දිය බොරවුන ගිලන පච්චං ඉමං