Skip to main content

තවමත් මම ජීවතුන් අතර...

හුස්මක් කටක් ගන්නට බැරුව හිරවුන..
පෙනහළු පිරෙන්න ඇද්ද නිකොටින් එක්ක
ගිනි ඇවිලිලා දැවිල්ල ගත්තු ආමා‍ශය..
නිවෙන්න බීපු ගිනිවතුරෙන් මත්වෙලා
ක‍ණ්නාඩියට මූණ හංගන්න
වවාගත්තු රැවුලට පින්සිද්ද වෙන්න..
හෝදන්න හිතුන නැති කපු කමිසයත්..
පට්ට ගැහිච්ච ඩෙනිමක් ඇඳන් යන‍
මට අනුකම්පා කරපු...
කාණු පල්ලේ ප්‍රේමය....! 
තවමත් මම ජීවතුන් අතර....

Comments

Naya said…
හුගාක් හිතට දැනුනා..රිදීමක් එක්කම..
දුකා said…
ප්‍රේමය
මුලු ආත්මයම ලෙස
හැඟේ
ප්‍රේමයෙන් බැට කෑ විට
ජීවයම
පුදන්න සිතේ
මිය ගිය ප්‍රේමයට
එනමුදු
බොහෝ ඉදිරි අනාගතේ දිනෙක
හැරී බැලුවිට පසුපස
දැනේ දුකක්
අහෝ කිම පිදුවේ
ම වටිනා ජීවය
සීතල
මිය ගිය පෙමකට . .. !
Anonymous said…
මොකද උනේ ආදරය විරහවක් උනාද?
දිල් said…
හිතට දැනෙන පද ටිකක්.
අපූරුයි.........
ඇගට වදින්න ලියල තියෙනවා මචන්... දුක හිතෙනවා
hare :-) said…
තව ටිකයි තව ටිකයි...
පට්ටයි. ඒත් දුකයි...
Jay said…
මේක කොටනවත් ඉතින් මම දැක්කනේ එදා..
මොනවා කියන්නද මන්දා, හැබැයි උඹ මට වඩා මේ කාරණේදී මානසිකව ශක්තිමත් කියලා මට හිතෙනවා.
AJ said…
meka mama danawa mage wall eke... patta.....
CharithD said…
මතක තියා ගන්න වටිනවා...
Kanch said…
සතුටුයි! නුඹ තවමත් ජීවතුන් අතර නිසා..:)
සිරාම සිරා!!

වැඩිපුර බලපු..

වැඩ කරන්නෙ නැති.

වැඩ කරන්නෙ නැති, හදන්න සල්ලිත් නැති, නැතිවුනොත් කම්ප්ලේන් යන,  කම්ප්ලේන් ගියොත් සල්ලි නැතිවෙන, සල්ලි නැතිවුනොත් හදන්න බැරිවෙන, මේ කාර් එකේ ඒසී එක. 

ජීවිතය නම් වේදනාව

ලිපගිනි මෙලවෙන තෙක් දිය      සැලියේ සැපයක් නම් කකුළුවා දිය         කෙලියේ අවදිව පෙරයම තෙක් දිවි             මළුවේ සේපාලික මල අඳුරෙම                නැසුනේ අව්වට වැස්සට හුරු               මිනිසුන්ගේ දහඩිය ඇයි කන්තෝරුවෙ         නැසුනේ කරමත ඇවිලෙන මරගිනි              අතරේ පොලවට නුසුලන තව බර          වැටුනේ සිල්වත දිදුලන වැලිතල                 අතරේ පඬුපැහැ කිරි කලයට මුසු         කෙරුනේ ගිනි අවි බිඳ යදමින් සිර                 ඇතුලේ ඇවිලුන ගිනිදැල් කඳුලින්              නිමුනේ

ප්‍රසන්න මධුර සුඛං

  තැබූ තැබූ තැන අවදිවු බර         අවි පිදූ පිදූ තැන පරවුන  මල්          පෙති        පිරූ පිරූ දස පෙරුමන් නැතිවුන ප්‍රසන්න මධුර සුඛං බුරා බුරා නැගෙනා ඒ බොදු         ගිනි වෙලා වෙලා දැවෙනා ඒ ගිනි     කෙලි  දිරූ දිරූ ඒ බෝසත් පිලිරුව වණ්ණෝ සුඛං බලං දෙසූ දෙසූ දම්සක් වී පැමි         ණිලි පිසූ පිසූ දන්සල් වී ඇව            ටිලි ගැලූ ගැලූ  දස සිල්දිය බොරවුන ගිලන පච්චං ඉමං