Skip to main content

අපි අපිමයි...


දෙකයි පනහට මැරෙන එවුන් අතරෙ
හම්බවුන රුපියල් පහත් නැතිකරගෙන
උඹලා මාත් එක්ක හිටියා....

වල් ඌරන් කැකුණ තලනකොට
හබන් කුකුලන්ට වෙඩිතියන්න
උඹලා මාත් එක්ක එකතු වුනා..

ඒ මලගිය යටගියාවේ පාංශුකූලය
දෙන්න කලින්...
මම උඹල‍ට ස්තූති කරන්නම්...

එකට කාලා , බීලා එකට ආතල් දාලා
එකට මලපැනපු... එකට මල කාපු...
සහෝදරයින්ට....

උඹල මාර මිනිස්සු බං.......

Comments

පින්තූරෙ බරියගෙන් උස්සපු එකක් ....
dilanrf said…
එල .................
Anonymous said…
සහතික ඇත්ත.
නියමයි...
Rusiru Boteju said…
මැක්සා.... වෙන මොනව කියන්නද..
Amila Kandambi said…
ela ela.., I(or V) never belonged to this place "UNI".., yeah bt it gave me these friends for life..,
Unknown said…
"දෙකයි පනහට මැරෙන එවුන් අතරෙ
හම්බවුන රුපියල් පහත් නැතිකරගෙන
උඹලා මාත් එක්ක හිටියා...."

සහතික ඇත්ත. එකිනෙකාට උදව් කරගෙන එකිනෙකාගෙ දුකට සැපට එකට ඉඳගෙන පහුකරපු මේ කාලෙ මගේ ජීවිතේ සුන්දරම කාලයක්. අපිට තව අවුරුද්දක් තියනවා. බොහොම දුකයි ඒ කාලෙ ඉක්මනට ගෙවිල යන එක ගැන.
දුකා said…
superb . . .. !!! maxa . .

වැඩිපුර බලපු..

වැඩ කරන්නෙ නැති.

වැඩ කරන්නෙ නැති, හදන්න සල්ලිත් නැති, නැතිවුනොත් කම්ප්ලේන් යන,  කම්ප්ලේන් ගියොත් සල්ලි නැතිවෙන, සල්ලි නැතිවුනොත් හදන්න බැරිවෙන, මේ කාර් එකේ ඒසී එක. 

ජීවිතය නම් වේදනාව

ලිපගිනි මෙලවෙන තෙක් දිය      සැලියේ සැපයක් නම් කකුළුවා දිය         කෙලියේ අවදිව පෙරයම තෙක් දිවි             මළුවේ සේපාලික මල අඳුරෙම                නැසුනේ අව්වට වැස්සට හුරු               මිනිසුන්ගේ දහඩිය ඇයි කන්තෝරුවෙ         නැසුනේ කරමත ඇවිලෙන මරගිනි              අතරේ පොලවට නුසුලන තව බර          වැටුනේ සිල්වත දිදුලන වැලිතල                 අතරේ පඬුපැහැ කිරි කලයට මුසු         කෙරුනේ ගිනි අවි බිඳ යදමින් සිර                 ඇතුලේ ඇවිලුන ගිනිදැල් කඳුලින්              නිමුනේ

ප්‍රසන්න මධුර සුඛං

  තැබූ තැබූ තැන අවදිවු බර         අවි පිදූ පිදූ තැන පරවුන  මල්          පෙති        පිරූ පිරූ දස පෙරුමන් නැතිවුන ප්‍රසන්න මධුර සුඛං බුරා බුරා නැගෙනා ඒ බොදු         ගිනි වෙලා වෙලා දැවෙනා ඒ ගිනි     කෙලි  දිරූ දිරූ ඒ බෝසත් පිලිරුව වණ්ණෝ සුඛං බලං දෙසූ දෙසූ දම්සක් වී පැමි         ණිලි පිසූ පිසූ දන්සල් වී ඇව            ටිලි ගැලූ ගැලූ  දස සිල්දිය බොරවුන ගිලන පච්චං ඉමං