Skip to main content

සයිබර් බොරුව


අපේ ලෝකය ,
උන්ගෙ මොනිටරය...

අපේ සංවාද ,
උන්ගෙ පෝරම...

අපි පිසිකල් ,
උන් වර්චුවල්...

අපේ වාහෙ ,
උන්ගෙ ලැප...

අපි මර්දනය වෙද්දි ,
උන් ස්පෑම් වෙනවා...

අපි හමුවෙනකොට ,
උන් චැට් කරනවා...

අපි බදාගන්නකොට ,
උන් පෝකින්...

අන්තිමට බලද්දි...

අපි විස්සයි ,
උන් තුන්දෙනයි...

Comments

Anonymous said…
එල, 20ට 3 උනේ කොහොමද ?
කණියා said…
සහතික ඇත්ත බන්..
Anonymous said…
අනේ මන්ද.. මේවයින් අපි කවද බේරෙයිද කියල..
malee_msg said…
ලියලා තියන සමහර එව්වා නම් මට තේරෙන්නෙත් නැති ගානයි.. හැබැයි තේරෙන ටික නම් සහතික ඇත්ත
බිඟූ said…
pattaaa kataawa....
hiks
මේකනෙ ඇනෝනිමස් බුවා එකාම නම් පහකින් විතර ඉන්නකොට අන්තිමට ඉන්නෙ කීදෙනාද...

වැඩිපුර බලපු..

වැඩ කරන්නෙ නැති.

වැඩ කරන්නෙ නැති, හදන්න සල්ලිත් නැති, නැතිවුනොත් කම්ප්ලේන් යන,  කම්ප්ලේන් ගියොත් සල්ලි නැතිවෙන, සල්ලි නැතිවුනොත් හදන්න බැරිවෙන, මේ කාර් එකේ ඒසී එක. 

ජීවිතය නම් වේදනාව

ලිපගිනි මෙලවෙන තෙක් දිය      සැලියේ සැපයක් නම් කකුළුවා දිය         කෙලියේ අවදිව පෙරයම තෙක් දිවි             මළුවේ සේපාලික මල අඳුරෙම                නැසුනේ අව්වට වැස්සට හුරු               මිනිසුන්ගේ දහඩිය ඇයි කන්තෝරුවෙ         නැසුනේ කරමත ඇවිලෙන මරගිනි              අතරේ පොලවට නුසුලන තව බර          වැටුනේ සිල්වත දිදුලන වැලිතල                 අතරේ පඬුපැහැ කිරි කලයට මුසු         කෙරුනේ ගිනි අවි බිඳ යදමින් සිර                 ඇතුලේ ඇවිලුන ගිනිදැල් කඳුලින්              නිමුනේ

ප්‍රසන්න මධුර සුඛං

  තැබූ තැබූ තැන අවදිවු බර         අවි පිදූ පිදූ තැන පරවුන  මල්          පෙති        පිරූ පිරූ දස පෙරුමන් නැතිවුන ප්‍රසන්න මධුර සුඛං බුරා බුරා නැගෙනා ඒ බොදු         ගිනි වෙලා වෙලා දැවෙනා ඒ ගිනි     කෙලි  දිරූ දිරූ ඒ බෝසත් පිලිරුව වණ්ණෝ සුඛං බලං දෙසූ දෙසූ දම්සක් වී පැමි         ණිලි පිසූ පිසූ දන්සල් වී ඇව            ටිලි ගැලූ ගැලූ  දස සිල්දිය බොරවුන ගිලන පච්චං ඉමං